تاریخچه کاغذ دیواری

از دانسته های تاریخی چنان بر می آید که اولین شکل شناخته شده از کاغذ در حدود ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد بنام پاپیروس مصری ساخته شده است ، ولی کاغذ دیواری اولین بار در چین باستان متولد شد، چرا که چینی ها به نوعی مخترع کاغذ بودند و از ۲۰۰ سال پیش از میلاد کاغذ برنج را روی دیوار می چسباندند. در سال ۱۰۵ پس از میلاد یک خواجه درباری در چین توانست کاغذ را از ضایعات پارچه به شکل مدرن تری تولید کند.

این تولد چیزی بود که ما امروزه به عنوان کاغذ می شناسیم. در قرن هشتم میلادی تعدادی از کارگران چینی که به اسارت اعراب درآمده بودند روش ساخت کاغذ را به آنان آموختند که به نوبه خود این دانش در سراسر خاور میانه گسترش یافت. در قرن دهم اعراب رشته های کتانی را جایگزین حصیر و بامبو کرده و ورقی به مراتب با کیفیت تر تولید کردند. در طول قرن ۱۲ ساخت کاغذ در سراسر اروپا هم گسترش یافت.

یکی از قدیمیترین نمونه های آن تمثالی از مریم مقدس متعلق به ۱۴۱۸ است که همکنون در کتابخانه سلطنتی بروکسل نگهداری میشود. این روش چاپ ممکن است همانی باشد که توسط چینی ها بکار می رفته است. Jean Bourdichon در فرانسه ۱۴۸۱ به دستور شاه لوییس یازدهم ۵۰ رول کاغذ را با نقش فرشته هایی در زمینه آبی رنگ چاپ کرد. شاه لوییس کاغذ دیواری هایی قابل حمل سفارش داده بود، زیرا می خواست آن را از کاخی به کاخ دیگر با خود جابجا کند.

یکی دیگر از مقامات بلند پایه اروپایی به هنرمندان ماموریت داده بود تا کاغذ منقشی برای دیوار های اتاقش بسازند، اما این گونه ها را تا زمان ظهور ماشین چاپ به سختی می توان کاغذ دیواری نامید.

یکی از بقایای کاغذ دیواری اروپایی متعلق به سال ۱۵۰۹ که هنوز موجود است در کالج کمبریج انگلستان نگهداری می شود. این اثر یک طراحی ایتالیایی است که روی قطعه ای از چوب انار حکاکی شده و پشت یک بیانیه هنری هشتم چاپ شده است. کار چاپ آن را به Hugo Goes نسبت میدهند که یک چاپچی در شهر یورک بود. در سال ۱۵۹۹ یک اتحادیه از نصابان کاغذ دیواری برای اولین بار در فرانسه تشکیل شد.

Jean-Michel Papillon

، گراور ساز فرانسوی، کسی که به عنوان مخترع کاغذ دیواری شناخته می شود در سال ۱۶۷۵ شروع به طراحی بلوک هایی کرد که در کنار هم به صورت الگوهای تکرار شونده قرار میگرفتند و کاغذ دیواری به شکلی که ما امروز می شناسیم کم کم شکل گرفت. قدیمی ترین نمونه موجود از کاغذ دیواری مخملی متعلق به ورچستر است که تقریبا در سال ۱۶۸۰ ساخته شده. روش های تولید کاغذ دیواری توسط انگلیسی ها به طرز قابل توجهی توسعه یافت و تولید آن در کارگاه هایی در لندن قرن ۱۸ فراگیر شد. در انگلستان ابتدا نوعی از کاغذ منقش مد شده بود که طرحهایی از گچبری را تداعی می کرد ولی رفته رفته کاغذ دیواری جایگاه خودش را میان طرفداران پیدا کرد. کاغذ دیواری در سال ۱۷۳۹ به آمریکا رسید.

در آن سال Plunket Fleeson شروع به چاپ آن در فیلادلفیا کرد. در آمریکا نخست طرحهای اروپایی کپی می شد ولی بعد از جنگ آمریکایی ها خودشان دست بکار طراحی هایی شدند از گل و بوته گرفته تا طرح های نئو کلاسیک. در سال ۱۷۷۸ لویی شانزدهم دستور داد تا اندازه طول هر رول کاغذ دیواری ۳۴ فیت (ده متر) باشد. در سال ۱۷۸۵ یک مرد فرانسوی به نام Christophe-Philippe Oberkampf اولین ماشین چاپ کاغذ دیواری را اختراع کرد. در همان سالها Nicholas Louis Robert فرانسوی هم روشی برای تولید کاغذ دیواری هایی با طراحی قابل تطبیق نامحدود (endless) پیدا کرد. در سال ۱۷۹۸ لیتوگرافی توسط Alois Senefelder در آلمان اختراع شد در حالیکه در فرانسه سال ۱۸۰۰ کاغذ دیواری های زیبایی با کلیشه هایی که با دست حکاکی می شدند چاپ می شد. برخی از این انواع تا ۵۰۰۰ ضرب کلیشه را شامل می شد.

در سال ۱۸۳۹ انگلیسی ها ماشین چاپ چهار رنگ را اختراع کردند، که طرح ها روی سیلندرهایی حکاکی می شد که می توانست تا ۴۰۰ رول کاغذ دیواری را در روز چاپ کند. در سال ۱۸۵۰ دستگاه چاپ ۸ رنگ به عرصه آمدو در ۱۸۷۴ ماشین چاپ بیست ترام اختراع شد. در سال ۱۸۷۹ چاپ با گراور که به روش Intaglio نیز موسوم است توسط Karl Keitsch در استرالیا ابداع شد. در سال ۱۸۸۸ برای اولین بار چسب های آماده برای کاغذ دیواری توسط Ferdinand Sichel عرضه شد و در سال ۱۸۹۰ ماشین چاپ فلکسو گرافیک در انگلستان ابداع شد. ماشین چسباندن کاغذ دیواری به نوبه خود از قرن ۲۰ ظاهر شد. چاپ سیلک که گفته می شود منشا آن ژاپن و چین است بین سالهای ۹۶۰ تا ۱۲۸۰ بکار می رفت با این وجود این روش برای اولین بار در سال ۱۹۰۷ توسط Samuel Simon ثبت شد و اولین ماشین چاپ سیلک در سال ۱۹۲۰ ابداع شد.

در عصر ویکتوریا طرحهای چاپی در اتاقها یکی پس از دیگری جلوه گری می کرد، خصوصا با رنگ های پر زرق و برق. ورودvهای چاپ شده با ماشین چاپ، نقوش اسلیمی و گل و بوته ها را متناسب با بودجه اکثر خانواده ها روی دیوارهایشان آورد. صنعتگرانی چون Louis Comfort Tiffany و William Morris و تعبیر شاعرانه آنها از طبیعت که روی قالب های چوبی حکاکی می شد به نماد هنر نو بدل شدند. در عصر ویکتوریا، آنگونه که انتظار می رفت موقعیت بزرگی برای رونق و همه گیر شدنv بوجود آمد. در طول این دوره که از آن به دوران طلایی کاغذ دیواری یاد می شود حدود ۴۰۰ میلیون رول آز آن فروخته شد. در سال ۱۹۳۶ ترکیبی از مشتقات سلولوزی به نام Carboxymethylcellulose به عنوان چسب کاغذ دیواری به شکل پودر قابل حل در آب توسط Henkel وارد بازار شد. بعد از جنگ جهانی دوم تمام کمپانی های تولید کننده کاغذ دیواری تحولی بزرگ را تجربه کردند: با روی کار آمدن رزین های پلاستیکی که ماندگاری، مقاومت و قابلیت شستشوی بالایی را به ارمغان می آورد. در سال ۱۹۷۴ انجمن صنفی ملی از فعالان عرصه کاغذ دیواری در آمریکا تشکیل شد.

اگر چه مدرنیسم به زرق و برق روی خوشی نشان نداد و از محبوبیت کاغذ دیواری در این سالها اندکی کاسته شد، اما رفته رفته با تغییر گرایش مردم از فضا های خلوت و بی رنگ و لعاب، رویکرد به سمت استفاده از کاغذ دیواری مجددا آغاز شد. اکنون دیگر با یک نام به عنوان کاغذ دیواری مواجه نیستیم بلکه سخن از خانواده ای از دیوارپوش هاست که به شکل معجزه آسایی با ترکیبات متنوعی همراه با قابلیت شستشو، مقاومت بالا در برابر اشعه فرا بنفش خورشید و . . . بر دیوار ها خودنمایی می کنند.

 

منبع : pardis paytakht | پرديس پايتخت